welcome. good day,welcome in the name of the allah.avat qalam mohsendadashpour mzm22mzkm13991014

محسن داداش پور mohsendadashpour 

به صفحه شخصی محسن داداش پور آوات قلم خوش آمدید 

معرفی زيارتگاه حاج شيخ «موسی» در بندپی شرقی بابل

گروه سياسی و اجتماعی: حاج شيخ موسی از شاگردان امام ششم (ع) بوده كه منشاء خدمات اسلامی و انسانی ارزنده‌ای در بوده است.

به گزارش خبرگزاری قرآنی ايران (ايكنا) شعبه مازندران، زيارتگاه حاج شيخ «موسی» در كنار بقعه امامزاده «ابراهيم» در منطقه ييلاقی شيخ موسی بندپی شرقی قرار دارد.
پيرمردان محله شيخ موسی می‌گويند كه شيخ «موسی» از شاگردان امام ششم (ع) بوده است كه در دوره امامت امام هفتم (ع) برای نشر احكام اسلامی به اين منطقه آمده است.
در داخل اين زيارتگاه ضريح چوبی مشبك چوبی و درهای كنده‌كاری شده زيبا و ظريفی تعبيه شده است كه تاريخ آنها به سال‌های ۱۳۱۰ و ۱۳۱۸ هجری قمری برمی‌گردد.
مراتع ييلاقی ارتفاعات «شيخ موسی» و «قشلاق فيروزجا»، «وی تله»، «آری» و «گريوده» جز هبه‌های شيخ موسی است كه يكی از شاهان به واسطه كرامات شيخ موسی به او هبه كرده است و شيخ موسی نيز اين املاك را وقف عام كرده است تا همه مردم از آنها استفاده كنند.
مادر شيخ موسی به نام «آقا مار» در روستای «فيروزجاه» مدفون است كه در منطقه فيروزجاه ۴۲ فقره اعم از مزارع، مراتع و جنگل كه شايد سابقه‌ای ۳۰۰ ساله دارند، دارای وقف نامه هستند و صاحبان آنها اجاره آن را پرداخت می‌كنند، كه عايدات وقف صرف هزينه مساجد و تكايا می‌شود.

آقامار

(مادر حاج شیخ موسی)

تاریخ ارسال: 30 فروردین, 1392

سایت بندپی – حضرت آقامار ، مادر گرانقدر حضرت حاجی شیخ موسی (از عالمان بزرگ دینی منطقه) هستند که از احترام خاصی نزد اهالی به ویژه ایل فیروزجایی برخوردار است.

حکایات مختلفی از این بزرگوار در سطح منطقه و در میان اهالی بیان می شود که از مشهورترین آنها می توان به اطعام دهی میهمانان از دیگ کوچک نام برد که زبانزد است.

نقل است «روزی حضرت حاج شیخ موسی مشغول چراندن گاو خود در حوالی مرتع سرجی کلا امامزاده محمد(ع) بود و چشمان گاوش را با کیسه ای بسته بود. در همین حال حاکم منطقه با عده ی کثیری از لشکریانش در حال عبور از انجا بودند که با دیدن این صحنه متعجب شدند و از شیخ علت کارش را جویا شدند که در جواب می شنوند نمی خواهم گاوم وارد مزارع مردم شود. شیخ هم که به کرامت مشهور است پادشاه و لشکریانش را برای پذیرایی به منزلش دعوت می کند و به مادرش می سپارد که با شیری که از گاوش دوشیده برای مهمانان غذایی تدارک ببیند. مادرش در یک دیگ کوچک که در زبان مازندرانی به آن لویچه گفته می شود شیر آش درست می کند. پادشاه خطاب به مادر شیخ می گوید ما گرسنه ایم و عده ی مان هم زیاد است و به گمانم این مقدار برای ما کفایت نمی کند که در جواب مادر شیخ می گوید: شما همین مقدار را بخورید اگر کم بود دوباره درست می کنیم.

پادشاه و لشکریانش هر چه قدر از این آش می خوردند متوجه شدند که از مقدار آش در دیگ اصلا کم نشده است. پادشاه که از مشاهده این دو رویداد متعجب شده بود به پاس تشکر از این دو بزرگوار دو مرتع یشلاقی : پریجا یا فیروزجاه ، گریوه ، ویتله ،  ازروسر و آری که وسعت زیادی دارد و در ییلاق مرتع خود حاج شیخ موسی ، لهه ، کت پلی ، لتی ، لته بن ، شالینگچال ، پاریجان ، ککی چال ، استچال ، نینو ، کتراچال و هلاجیمه که همه ی فیروزجایی ها به وسعت این دو منطقه واقفند را به حضرت می بخشد و حضرت از آنجایی که از شاگردان امام ششم بودند و در محضر آن امام مورد تربیت قرار داشتند بدون هیچ چشم داشتی مناطق یادشده را وقف عام می کنند.»

مقبره آقامار ، بنایی از چوب و گل است که بر دامنه ی تپه ای در روستای فیروزجاه ثابت (پریجا) بخش بندپی شرقی واقع شده است.

آستانه آقامار از دو اتاقک تشکیل شده است که قبر «آقامار» در اتاق ورودی آن جای گرفته است. بر روی قبر صندوق چوبی مشبکی قرار دارد که بر لنگه ی در ضریح آمده : « . . . بانی این ضریح شریفه آقامار طایفه ی فیروزجایی، نجار استاد تیمور لاغری و استاد جانعلی [خانعلی] ۱۳۴۸ شمسی ».

رواق بیرونی آستانه آقامار راهرویی با نرده ی چوبی است و معماری این بنا متناسب با ویژگی های اقلیمی و فرهنگی بندپی ساخته شده است.

در منطقه فیروزجاه ۴۲ فقره اعم از مزارع، مراتع و جنگل که شاید سابقه‌ای ۳۰۰ ساله دارند، دارای وقف نامه هستند که بعضی از وقف نامه ها اختصاص دارند به اباعبدالله الحسین که در ایام دهه عاشورا باید صرف و خرج شود و متولیان وقف از زارعین و مستاجرین اجاره بها را دریافت می نمایند که عایدات این وقف ها به هر اماکنی که اختصاص داده شده به هیئت امنا این اماکن جهت صرف و خرج تحویل داده می شودو قبض پرداخت اجاره بها را از آنها دریافت می نماند، که از قدیم الایام این رسم بوده است.

همه ساله از سوی ایل فیروزجایی مراسم بزرگداشتی به عنوان «آقامارِ داوِت» در محل مقبره این بزرگوار برگزار می شود.

وقف نامه حاجی شیخ موسی

تاریخ ارسال: 10 اسفند, 1391

متن وقف نامه حاجی شیخ موسی که به کوشش حاج محمد فیروزی در سال ۱۳۴۱ به خط مرحوم علی رمضانی نگارش شده است. + عکس نسخه دست نویس را در ادامه نوشته مشاهده کنید.

سایت بندپی – ما این متن را به پاس یاد و خاطره ی شخصی به نام مرحوم حاج محمد فیروزی بندپی که تا قبل از اشارات این متن به صورت سینه به سینه نقل شده بود و در سال ۱۳۴۱ شمسی مکتوب شد، نوشته ایم تا ما نیز گامی در راستای هر چه ماندگارتر شدن و معرفی بیشتر این اثر برداریم که روح حضرتین امامزاده عبدالله و حاج شیخ موسی و عاملین این کار خیر شاد و ماندگار بماند و این متن سندیست ماندگار از اجداد ما ایل بزرگ فیروزجاه که در آن از تفکر این شخص بزرگ که با مشاوره از امضاکنندگان ذیل ورقه که اکثر آنها علمای صاحب نام منطقه بوده اند استفاده شده است.

برای مطالعه ی کامل وقف نامه حاجی شیخ موسی و همچنین مشاهده نسخه ی دست نویس این سند که به تحریر شخصی به نام حاج علی رمضانی فیروزجاه است ادامه نوشته را دنبال کنید : 

بسم الله تعالی و له الحمد

مخفی نماند بر اینکه املاک رقبات موقوفات مرحوم حضرت حاج شیخ موسی رحمه الله علیه که عبارت اند از قریۀ شیخ موسی و لهه و استاچال و پاریجان و شالینگچال و کت پلی و نینو و لتی و لته بن ییلاقی و قریۀ فیروزجاه ثابت و آری و وی تله و ازروسر ، توابع فیروزجاه ثابت یشلاقی می باشند که از صدها سال قبل آنچه از اجداد ما ید به ید رسیده و عمل می شد از طرف آن مرحوم بصورت وقف اولاد واهالی و ایل فیروزجاه و کسانی که بستگی با این ایل دارند اختصاص داشته ، عموم اهالی طبق معمول از لحاظ سکونت در این قراء و تعلیف احشام سهیم وشریک بوده و کسی حق نداشته و ندارد در هر مقام و قدرتیکه باشد بیش از احتیاج از حیث محل سکنا و خانه قاح از آن املاک برای ذخیره خود که مانع استفاده سایر افراد باشد استفاده نماید و نیز این اهالی عموماً مکلف بودند برای حفظ آثار مهم این شخص بزرگوار و پدر روحانی قدردانی از این نعمتی که خداوند نصیب آنها نموده ، رعایت رأفت و مهربانی و عدالت را نسبت به یکدیگر بنمایند و این مصارف زیر را همه ساله صرف و خرج نمایند:

۱) تعمیر و نگهداری بقاع حضرت امامزاده عبدالله و حاج شیخ موسی  و ساختمان تکایا و مساجد و بناهای خیریه در محوطه آن

۲) دادن محصول یک روز حشم خود در ابتدای ورود به ییلاق که حشم آنان تعلیف می نمایند و خدّام دو بقعه علاوه بر تقدیم هدایا و نذورات و گاو و گوسفند برای قربانی و انفاق به فقراء مستحقین و مساکین به طوریکه خدّام بتوانند با ایجاد مهمانخانه ها از واردین این ایل و غیره که به این محل وارد می شوند پذیرایی به منظور خیر خواهانه و همت بلند این مرد بزرگ اسلام را تأمین نمایند.

۳) تشکیل دو جلسه و اجتماع عموم اهالی که هر سال قسمتی از بهار و تابستان در این ییلاق اجتماع می نمایند در جوار حضرت حاج شیخ موسی برای اطعام عمومی و کمک به برادران روحانی و مستحقین و رفع نقایص و رسیدگی به امور ساختمانها و اتخاذ تصمیم که یکی از اطراف اهالی حشم دار در بهمن ماه قدیم و دیگری از طرف سایر اهالی فیروزجاه که به شغل زراعت اشتغال داشتند در اسفندماه قدیم منعقد می شد. چون در سال ۱۳۱۵ و ۱۳۱۶ شمسی که با تاسیس اداره ثبت اسناد و املاک از طرف دولت متبوع قرار شد کلیۀ املاک و اسناد مردم کشور به ثبت برسد در آن اداره و اهالی ، املاک خود را به نام خود تقاضای ثبت به عنوان مالکیت و یا وقف بنمایند. در مورد این املاک در آن موقع پس مذاکرات از طرف معاریف و متعهدین مقرر شد در اثر کثرت شرکا موقتاً هر یک از این قراء به نام چند نفر از متعهدین در دفتر اظهارنامه ثبت و درج تا مورد ثبت آن به نحوی که منطبق با با معمول و دستور مرحوم حاج شیخ موسی باشد با حفظ شرایطی که ذکر شده اقدام ، تا حقوق تمام صاحبان حق به عنوان موقوفه علیهم محفوظ گردد و به ثبت آن اقدام گردد. نظر به بعضی مقتضیات تا کنون اقدام به ثبت رسمی معمول نگردید و فعلاً در دفتر ثبت جز نام عدۀ معدودی ذکر ندارد در ششدانگ قریۀ حاج شیخ موسی به نام اینجانب حاج محمد فیروزی و مرحوم حاج کاظم فیروزجایی هر یک سه دانگ در دفتر توزیع اظهارنامه نامبرده شده . اینک برای اینکه خدای نخواسته پس از اینجانب ، اولادان و بستگان و ورّاث بنده بخواهند از این موقعیت استفاده و طمع نمایند و حق دیگران تضییع و بر خلاف دستور وقف به نحوی که ابناً جدّاً عمل می شد ، بشود با تنظیم این سند با حضور علما و روحانیون و معاریف و معتمدین این اهالی در تکیه حضرت حاج شیخ موسی تنظیم و برای همه حجت می باشد و نتوانند بر خلاف آن رفتار نمایند، باید بدانند که اینجانب هم یکی از افراد این ایل بوده و نباید بیش از آنچه که سایر افراد استفاده می نمایند چشم داشت و طمع نمایند و مادامیکه اقدامی به طور رسمی که حقوق همه به نحو معمول محفوظ شود اقدام لازم با صلاح عمومی بشود و سایر آقایان هم که در سایر رقبات در قراء دخالت و به نام آنها ، نامبرده شد باید این مراتب را یادآور و منعکس نمایند تا خدای نخواسته خلاف آن از طرف اعقاب آنها عمل و رفتار نشود و این آثار مهم که سرمایۀ رفاه و آسایش و سعادت عمومی همۀ ایل فیروزجاه و طایفه هاست . برای آن حفظ بدیهی است باعث خشنودی و رضایت خداوند و پیغمبر(ص) و حضرت حاج شیخ موسی بانی معظم خواهد بود و نیز همیشه خدا را حاضر و ناظر دانسته و مقررات و شرایط مخصوصاً نسبت به زیردستان،رعایت و کمک و صرف نذورات و تعمیرات و سایر موارد از بذل مساعی و مال و تعمیر و نگهداری بقاع متبرّکه و غیره بیش از پیش مضایقه نکنند مخصوصاً از تشکیل مجلس و اجتماع در جوار حضرت حاج شیخ موسی در تابستان که چند سال متروک گردیده در نظر داشته باشید هر ساله اقلاً یک روز در چهاردهم اسفندماه قدیم اجتماع و این مراسم را به نام قدردانی از آن حضرت و انجام وظیفه عملی نمایند و تشکیل مجلسی هر ساله در روز نامبرده به وسیلۀ مباشر فیروزجاه و نظارت دو نفر معتمد محل قریۀ حاج شیخ موسی به دست یاری خدّام دو بقعۀ مبارکه انجام پذیرد و عموم اهالی مخصوصاً سربنیچه ها باید در نظر داشته باشند امور راجع به تزیین دو بقعۀ مبارکه از فرش و غیره به مقتضی عصر حاضر در درجۀ اول مورد اهتمام قرار گیرد.

به تاریخ اول فروردین ۱۳۴۱ خورشیدی

امضای معتمدین را در ظهر ورقه با همان اسم معروف آن روز تایپ نموده ایم :

۱) محمد فیروزی ، شماره شناسنامه ۱ – ۲) علی رمضانی – ۳) تیمور کاظمی – ۴) بخشعلی عسگری – ۵) سید محمد نعیمایی – ۶) سید نظام الدین موسوی – ۷) رزاق عباسی – ۸) الاحقر ابراهیم موسوی – ۹) شیرآقا کیانی – ۱۰) الاحقر محمد فیروزجایی – ۱۱) اثر انگشت مشهدی سلمان باقری – ۱۲) اثر انگشت حاج یدالله نصیری – ۱۳) علی اکبر کیانی ۴۱/۵/۱۰ – ۱۴) علی فیروزجایی – ۱۵) اثر اگشت نعمت گلچوب – ۱۶) الاقل احمد احمدی – ۱۷)اثر انگشت کربلایی اسحق گلچوب – ۱۸) مشهدی قنبر کرد فیروزجایی – ۱۹) الاحقر غلامعلی فیروزجایی – ۲۰) آقا بزرگ فیروزی – ۲۱) مهرعلی رحمانی – ۲۲) مهدی مهدوی – ۲۳) محمد ابراهیم طلایی فیروزجایی – ۲۴) رجبعلی کاظمی – ۲۵) میرزاآقا کاظمی – ۲۶) جعفر فهیمی – ۲۷) حسینجان عرب – ۲۸) اقل زین العابدین فیروزجایی – ۲۹) نعمت عرب – ۳۰) محمدآقا عرب – ۳۱) ابوالحسن احمدی – ۳۲) جعفر جعفر تبار – ۳۳) روح الله گلچوب – ۳۴) الاحقر محمدآقا ملاتبار – ۳۵) علی کاظمی – ۳۶) رستمعلی جان بابازاده – ۳۷) عباسعلی ملاتبار – ۳۸) ابوطالب احمدی – ۳۹) آقاجان فیروزی – ۴۰) ابوالقاسم تباری

آشنایی با  حضرت امام زاده عبدالله(ع) بند پی شرقی

یکی از امام زاده های معروف بندپی شرقی حضرت امام­زاده عبدالله(ع) می باشد. که در کنار شخص متدین و محترمی بنام حاج شیخ موسی(ره) که در روستائی بنام حاجی شیخ موسی(ره) می باشد مدفون است. درواقع این دو مزار ومقبره نزدیک به هم قرار گرفته اند.

مرقد امام­زاده عبدالله(ع) در بنایی هشت ضلعی با بامی سفالپوش بوده است که صندوقی به  درازای 224 و پهنای 133 و بلندی138سانتی متر مرقد را پوشانده، بوده است که بر قسمت بالای بدنۀ صندوق عبارت زیر حک شده بود:

«بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم وَ بِهِ نَستَعَین، اِنَّا فَتَحنالکَ فَتحاً مُبیناً، اللهمَّ اَغفِرلنا -وبرحاشیۀ بالای بدنۀ غربی آیـة الکرسی نوشته شده است: «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ وَالأرضِ.... وَاللهُ سَمیعٌ عَلیمٌ». و بر میانه بدنۀ جنوبی نوشته که این کار با سعی وهمت وسعادت مردان بزرگ همچون، آخوند ملا آقای متولی مزار و به حمایت طایفۀ فیروزجایی و به نجاری استاد عباسقلی نجارباشی تمام شده است.کلمۀ حرّره ابراهیم فیروزجایی در سال 1306 که بر نیمه­ای از صندوق حک شده وکنده کاری شده، وجود دارد که خط کتیبه­های آن به 15 سانتی متر می­رسد. بربالوهای کنده کاری شده ومتن در قاب وگره است که بر قسمت بالای لنگۀ سمت راست عبارت زیر حک شده است. عمل این کار استاد عباسقلی وعلی اکبر غفرالله و بر پارسار پایین همین لنگه نوشته حَرَّرهُ موسی پسر ابراهیم فیروزجایی در سال 1318 برپاسار لنگۀ سمت چپ «نَصرٌمِنَ اللهِ وَبَشَرِالمُؤمِنین». و برپاسارپایین همین لنگه نوشته شد: «اَلبانی الحَقیِر آقا اکبر فضل الله کاظم پسر رضا قلی»..

مختصری از زندگانی حضرت حاج شیخ موسی(ره) درتحقیق دیگر

در ییلاق بند پی شرقی، دهات مختلفی وجود دارد که یکی از آنها بنام شخص محترم ومتدین به نام حاجی شیخ موسی(ره) می باشد. ناگفته نماند که قبر مرحوم مغفور جنت مکان خلد آشتیان حضرت حاج شیخ موسی(ره)  تقریباً متصل به قبر مطهر حضرت امام­زاده عبدالله(ع) می باشد. مرقد حضرت حاج شیخ موسی(ره) در اطاقی مستطیل شکل است که یکی از دربهای آن به مسجدی بزرگ باز می شود. ضریح مُشَبّک مانندی در وسط اطاق است که بر چهار حاشیۀ بالای آن آیة الکرسی به خط نسخ نوشته شده است که کار این ضریح منور ومطهر حضرت حاجی شیخ موسی(ره) (رأقم الحروف آقا محمد در سال 1320می باشد.) بر دو لنگه­ی درب ورودی حاجی شیخ موسی(ره)، آیةالکرسی از ابتدا تا انتها حک شده است و بر لنگۀ سمت راست وحاشیۀ بالای آن نیز این عبارت خوانده می­شود:

«بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم، هُوَالله تعالی وإنَّهُ للهَ نَستُعین الأمرِ اِلَیهِ ...»

بر پاسار وسط لنگۀ سمت چپ این عبارت نیز مشاهده می­شود: «اَلباقی این­کار به همت آقای اکبر و فضل­الله وکاظم پسر آقا رضاقلی فیروزجاهی با همکاری استاد عباسقلی وعلی­اکبر و ابراهیم که در سال 1318 انجام گرفت وکاتب آن از لطف خداوند کریم،هست موسی پسرابراهیم فیروز جایی در سال 1318»...(منظورازپاسارآنچه را که درکتاب لغت آمده است،تخته هایی است که درفاصله­های تنگه دودرب و یا تخته‏های زیرین درب ازچوبهای دیگرقطورترکه دردوطرف بالا وپایین میان هردوتنگه افقی وعمودی آن بکار می‏روند قرارگرفته است می‏باشد. ومنظور از بالویی، همان چهارچوب دوطرف درب می‏باشد. (به نقل ازکتاب فرهنگ جغرافیایی ایران جلدسه)

در همین مسجد متصل به قبر حاجی شیخ موسی سنگ قبری بود که بر روی دیوار نصب شده بود که بلندای آن 45 وپهنایش30 سانتی متراست که این عبارت برآن خوانده می­شود:

بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیم، لا اِلَهَ اِلَّا الله، مُحَمَّدً رَسولُ­الله(ص)،عَلِیٌ وَلیِ­الله(ع)، وکُلُ مَن عَلیها فانِ».

محله های اطراف حاج شیخ موسی(ره)

1ــ لِهِه؛ 2ــ کِتی؛ 3ــ پَریجون (پاریجوُن)؛ 4ــ استه چال؛ 5ــ تَرّاجِه (تَرجِه)؛ 6- سَبراخِمِن(سِبزخامن)؛ 7ـــ شاه لینگچال (بالا وپایین)؛  8ــ نِراسم؛ 9ـــ دِزاَقابِن؛ 10-چِلیاسَر ؛ 11ـــ اَنیجدان؛ 12ــ سِلُه بُن؛ 13ــ وَنه بِن؛ 14ــ کِرات زمین (کرازمین).

علف چراهای چهارپایان ییلاقی بندپی شرقی :

1ــ شال دَرکا؛ 2ــ اسبُو؛ 3ــ کَمرپِشت؛ 4ــ کتیُوک؛ 5ــ وِسیه ؛ 6ــ کَت پَلی؛ 7ــ خینُو؛  8-کتراچال؛ 9ــ سیُوجی

خرابۀ شهری قدیمی در آبندان :

بر سر راه دهکدۀ حاجی شیخ موسی(ره) به نشل پس از اینکه از تنگه خارج شدیم، طرف دست چپ، تپۀ عظیمی است که بر دامنه­های آن قرار دارد و در سمت راست آن دره، سفال وآجرهای فراوان دیده می­شود. از قبوری که در این تپه کشف شد. گردنبد ودستبند و کوزه­های سفالین بیرون آورده­اند.

سنگ قبری در لیسَر که نزدیک آبندان است دیده شده است . این سنگ را از آبندان به اینجا آورده بودند که طول این سنگ 77 وپهنای آن 46 سانتی متر است که بر یک طرف آن علامت وطرف دیگر آن خطی نوشته شده که قابل خواندن نبود.

یکی از مکانهای سیاحتی و زیارتی بند پی، تکیۀ فیلبند(فِلبَن) از دهکده­های تابستان نشین بندپی­هاست. مانند روستاهای دیگر در فصل تابستان پرجمعیت می باشد ولی در فصل پاییز و زمستان کمتر به آنجا می­روند. این تکیه کرامات ومعجزات زیادی دارد که مورد احترام وعلاقۀ فراوان عموم مردم بند پی شرقی وغربی، وحومه می­باشد. در این تکیّه، بسیاری از بیماران شفا پیدا کرده­اند وحاجتهای فراوانی روا شده است. وزنانی نازا دارای فرزند شده­اند. مردم نذورات زیادی در این تکیه می­گذارند واعتقاد خاصی به این تکیه دارند.

حضرت حاجی شیخ موسی(ره) از نگاه دیگر:

حضرت حاج شیخ موسی(ره) نامدارترین شخص منطقه بندپی است که در بین مردم دارای ارج واحترام خاصی است. ولی با این حال در هیچ یک از منابع رجال وتاریخ از او نامی برده نشده است. عدم منابع موثّق ومکتوب، ما را ناچار می­سازد تا به گفته­های مردم بسنده کنیم. علیرغم آنکه این مسیر نیز خالی از لطف نخواهد بود آنچه از حافظۀ مردم حاصل می­شود این است که حضرت حاجی شیخ موسی(ره) وقتی که به مازندران مهاجرت کرد. ابتدا در نزدیکی شهرستان آمل سکونت داشتند وسپس به همراه مادر خود(معروف به آقامار) که زنی متقی و پرهیزکار بود به فیروزجاه رحل اقامت افکند. می­گویند به هنگام عبور از ملک وجنگلهای مردم، توبره بر دهان چهار پایان می­زد تا سبزه­های ملک دیگران را نچرند.

آوازۀ زهد وتقوای حاج شیخ به گوش شاه وقت منطقه رسید وشاه مشتاق دیدار او می شود تا آنچه را که شنیده بود با چشم خود ببیند. سپس تصمیم گرفت که حاج شیخ را امتحان کند. شخصی را فرستاد تا شیخ را با خبر سازد که در فلان زمان شاه به سویش می­رود حاج شیخ هم به تدارک میزبانی درآمد. حیوانی به اذن خدا رسید وحاج شیخ، شیرش را دوشید. وآن روز مخصوص، مادر شیخ در دیگچه­ای غذا طبخ می­کند. شاه به همراه همراهان خود به منزل حاج شیخ آمدند و«آقا مار» همان مادر حاج شیخ ناهار را حاضر نمود و از همان دیگ کوچک برای همه غذا کشیده و هر چه می ریخت غذا پایانی نمی­یافت تا آنکه همه سیر شدند. شاه واطرافیانش از این پذیرایی متحیّرشدند.(از آن زمان دیگچۀ مادر حاجی شیخ موسی(ره) ضرب المثل مردم منطقه گردید). شاه از حاج شیخ خواست تا تدبیری کرده ومنطقه را از دست دشمنان مهاجم در امان دارد. وی قبول کرد و از شاه تقاضا کرد، تا زن ومردی با او همراهی کند. (می گویند که طایفۀ فیروزجایی از نسل آن دو هستند). شیخ با جمعی اندک بر دشمن غلبه پیدا کرد و از آن پس مورد علاقۀ شاه قرار گرفت. شاه از شیخ خواست تا چیزی از او طلب کند. حاج شیخ درجواب گفت: خوامِه دتا نِماز کروُن اَتا کوُه اَتَا مازرُون. (فقط دو تا مکان برای نماز خواندن می­خواهم که غصبی نباشد، یکی در ییلاق و یکی در قشلاق).شاه مراتع و زمینهای بسیارزیادی را در آن دو منطقه به وی هدیه کرد وشیخ نیز آنها را وقف عموم آن منطقه کرد تا همۀ مردم بطور مساوی از آن استفاده کنند و بهره ببرند. که بعد از این بزرگوار، متاسفانه خواسته واقعی وحقیقی ایشان عملی نشد.( والله العالم)

حضرت حاج شیخ موسی(ره) پس از عمری تلاش در ارشاد و ترویج شعائر اسلامی، دعوت حق را لبیک گفت و بنا به سفارش خودش، پیکر مقدسش را در کنار امام­زاده عبدالله(ع) که خودش آن را شناسایی کرده بود، با احترام به خاک سپرده شد. واز آن پس آن منطقه به نام شیخ موسی(ره) مشهور گردید.

حضرت حاج شیخ موسی در فرآیند اعتقادی مردم بندپی تأثیر بسزایی داشته ودارد واندرزهایش سینه به سینه ونسل به نسل روان و جاری است که به برخی از آنها به اختصار اشاره می شود:

1- احترام نهادن به آل الله واولیاء الهی و سادات.

2- صلۀارحام ومهمان دوستی .

3ـ ساده پوشی (که این توصیه، حتی خوانین بندپی را وادار می­کرد که از پوشش پوشاک زربافت دوری کنند.).

4- خود کفایی (از لحاظ خوراک، پوشاک، مسکن و انتخاب همسرازداخل طایفۀ خود.).

5- پوشش زنان تا قبل ازعروسی به رنگ سبز و تیره و پس ازعروسی به رنگ سرخ می باشد.

همه ساله یک روز قبل از جشن باستانی 26 عیده ماه مراسم بزرگداشت آن دو بزرگواریعنی امامزاده عبدالله(ع) وحاجی شیخ موسی(ره) با عنوان دعوت یا به اصطلاح محلی داوِت، در منطقۀ حاجی شیخ موسی، با استقبال فراوان انجام می شود.(الهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم)

معرفی روستای ییلاقی شیخ موسی

روستای شیخ موسی در 70 کیلومتری شهرستان بابل، در منطقه بندپی با برخورداری از دیدنی ترین مناظر جنگلی، ییلاقی و کوهستانی به یکی از مناطق گردشگر پذیر شمال ایران و استان مازندران تبدیل شده است. این روستای خوش آب و هوا در ارتفاع 2500 متری از سطح آب های آزاد قرار گرفته و به همین دلیل بیشتر اوقات در بین ابرها مستور می شود و بهترین چشم انداز را خلق می کند. روستای شیخ موسی به دلیل سرمای هوا، روزهای گرم سال پذیرای گردشگران بسیاری می باشد.

زیبایی های روستای شیخ موسی

جاده زیبای فیروزجاه به شیخ موسی از بهترین و لذت بخش ترین مسیرهای شمالی کشور است که رانندگی در آن لذتی فراموش نشدنی دارد. این جاده با 70 کیلومتر طول از بابل شروع شده و فرعی هایی که وارد آن میشود هر کدام جذابیت منحصربه فردی دارد. مسیر رسیدن به روستای شیخ موسی با سقفی از آسمان آبی و حفاظی از کوهستان و جنگل های بکر و سرسبز همچون تکه ای از بهشت ما را به این روستای دیدنی و تماشای شگفتی های بیشتر هدایت می کند.

تپه های سرسبز و پوشیده از درخت در بهار و حضور دامهای زیادی از گاو و گوسفند و گله های اسب در منطقه کوهستانی شیخ موسی، دره ها، خانه های چوبی و حصارهای سنگی، چشم اندازی بسیار زیبا و منحصر به فرد را برای این روستا پدید آورده است. فصل پاییز نیز با هنرنمایی بی بدیل، تابلوی رنگارنگ خود را به نمایش می گذارد و تصویری فراموش نشدنی را در ذهن ها خلق می کند.

از جاذبه های دیدنی این منطقه کوهستانی میتوان به دو آبشار زیبایی که در زیر کوه و در مسیر رودخانه سجارود یا به زبان محلی سجرود قرار دارد، اشاره کرد. آبشار شیخ موسی یا آبشار حاجی شیخ موسی که تقریبا 18 متر ارتفاع دارد، یکی از زیبایی های این منطقه به شمار می رود و در بین دو کوه و در قسمت پایینی روستای شیخ موسی و منطقه بسیار زیبا و سرسبز و کوهستانی بندپی شهرستان بابل واقع شده است. آب آبشار شیخ موسی حاصل ذوب برف های این منطقه و بارش باران می باشد. دیواره صخره ای آبشار در طی گذشت زمان به خاطر برخورد آب دچار سایش شده و به شکلی زیبا و صیقلی درآمده است.

این آبشار در فصل زمستان یخ می زند و متوقف می شود اما قندیل هایی مانند الماس ایجاد می کند که زیبایی آن را دوچندان کرده است. در فصل پاییز آبشار شیخ موسی پرآب است و در فصل بهار و تابستان می توان از زیبایی های آن به نحو احسن لذت برد.

درختچه ها و گیاهان و درختانی که از دل صخره ها و سنگها بیرون زده اند جلوه خاصی به این روستا داده است و از همه جذابیتها زیباتر، رقص ابرهایی است که در بالای کوه منظره ای چشم نواز و رویایی ایجاد می کند و روستا را در آغوش لطیف خود دربرمیگیرد.

از دیگر زیبایی های این منطقه می توان به چشمه‌های آب معدنی که اطراف آنها درختان سرسبزی روییده اند و خانه های ساخته شده با چوب و گل، دیواره های سنگی بین کوه و جنگل و روستاهای دیگری که اطراف شیخ موسی هستند مانند نیراسم، شالینگنچال ،لهه و ییلاق کرازمین اشاره کرد.

مراسم سنتی جشن مردگان

از دیگر جذابیت های روستای شیخ موسی، مراسم سنتی جشن مردگان یا مراسم فولکوریک است. بنابر یک باور سنتی، شخصیتی به نام فریدون پادشاه ایران در 28 تیر ماه با همراهی سپاهی از مردم مازندران به مبارزه با ضحاک و خونخواهی پدرش آبتین برمی خیزد و ضحاک پس از مقاومت بسیار و کشته شدن تعداد زیادی از افرادش، در کوه های دماوند به بند کشیده و در چاه انداخته می شود. پس از آن ماجرا، مردم همه ساله در این روز که همزمان با 26 عید ماه طبری ( گاه‌شمار طبری که نوعی تقویم ساسانی) است؛ جشن می گیرند و بر مزار مردگانشان شمع روشن می کنند. پهلوانان هر منطقه هم به یاد این نبرد با یکدیگر کشتی پهلوانی می گیرند. اگرچه با گذشت زمان مراسم جشن کمرنگ شده ولی روشن کردن شمع و تمیز کردن آرامگاه ها که به آستانه تراشی معروف است، همچنان مرسوم است.

بهترین زمان بازدید از روستای شیخ موسی

همانطور که گفته شد این منطقه ییلاقی در فصل های گرم سال پذیرای گردشگران است. در تابستان و بهار هوا خنک می باشد و طبیعت این ییلاق در بهترین حالت خود قرار گرفته است. همچنین زیبایی آبشار در فصل بهار خودنمایی میکند و مکان مناسبی برای تفریح گردشگران است.

مسیر دسترسی به روستای شیخ موسی

برای سفر به ییلاق حاجی شیخ موسی بعد از خارج شدن از شهر بابل، پس از طی 15 کیلومتر به شهر کوچک گلوگاه می رسید. پس از آن با طی یک مسیر 30 کیلومتری در جاده آسفالته و با عبور از دل جنگل سرسبز و رودخانه های بین راه، به ییلاق حاجی شیخ موسی خواهید رسید.

avat qalam mohsendadashpour mzm22mzkm13991014

محسن داداش پور mohsendadashpour 

* آ *و*ا*ت* ​*ق*ل*م*

دیدگاه تان را ارسال کنید

لطفاً از درج نظرات غیر مرتبط با این صفحه خودداری کنید.

برای ارسال نظر خودتان لطفا در نوار زیر روی جمله ی ((نظر بدهید)) را تیک بزنید