
🇮🇷#پژوهش_ادملاوند edmolavand
📻جهت شنیدن فایل های صوتی و مستندات به کانال پژوهشی ادملاوند در پیام رسان ایتا مراجعه کنید.
📚معرفی آداب و رسوم و سنتها | فرهنگ_عامه | 💠سلیری | قزقانجای
انشاء طنز به زبان سلیری👇
حمام های عمومی چه فایده ای داشت؟
➖➖➖➖➖➖
بنام خدا
اینو حسن کَوِر دِز( حسن کچل) بِلاتِه : اصلا هیچ فایده ای نداشت..
لااقل برای ما که پَردوک چَسَک (بچه کوچک) بودیم .و مجبور بودیم مطیع دستور تُورها(بزرگترها) باشیم .
حسن کچل میگفت: تِلاوَنک سر ما را از تاتک(خواب) هوزاری(بیدار) میکردن. در صورتی هم تی که در تاتک بودیم مارا لَت گِشان و در حالیکه تَجا(چکمه) مَلَرتا درشتر( ۴ سایز درشتر ) در اَمه لینک بود ما را به وارپَل (حمام) میبردن.
تازه بدبختی از اینجه شروع میشد که موقع وار بَتفِن تیَن(شستن با آب) با لیفی که از پشم واسن (گوسفند) درست شده بود هی تن ما را چندین بار می سوسیدن . و می لاجیدن(می گفتن) تن شما چَم(شپش) داره..
اما کَوِردز علی (کَل علی) وازَک(برادر) حسن کچل هم میگفت :
کوئه (پدر) ما ، وار(آب)داغ را همینجوری می شَندید روی سرما ، که الان باعث کَوِردز(کچلی) ما شده.
و گاهی وقتها هم کوک(چشم) ما بر اثر کف صابین می سوزید.
موقعی که کسی نبود تا پشت تُورها(بزرگترها) را کیسه بگشه، ما که پَردوک(بچه) بودیم باید چندین مرتبه هی گیسه میگشیدیم.
مگه کَج(دست) ما چَنِه قِد داشت ؟ گاهی وقتها بِرمه کَلی میشدیم
👆👆👆
آقا مدیر اجازه..
مِ لِوَک منو صدا کرد که باید برم بقیه ظرفها رو بشورم
فعلا گونزار(فرار) کنم بهتره
هَل نِلاجین خَله گِره مَسینه
🌹🌹🌹🌹
شاگرد مدرسه سپاه دانش آسور:
احمد جورسرا
«بر بال خاطرات »
تٍ رز رزٍ خونش ، مرْ بیته آواز .
اون گدر که ـ
آوازٍ تمرین هاکردن سه ـ
نتونسمه شٍ خنه بخوندم،
شیمه دیاور.
اتتی جنگل منگل دله ،
اتی روخنه لو ،
اتی این خلوت جا ،
اتی اون آروم جا ، انده که
اتتا روز بوردمه آمل پائین په ( جنوبی) ،اونجه که تٍ
راسْ دسسٍ ور ، دانشگاه
شماله ، تٍ چپْ دسسٍ ور جنگلو دار دار .
اره ، همونجه که ، اتی
افتاب مارشو ور بوری ،
امامزبدلا و پادگانو ونٍ ور ،مددسه ی راهنمایی داینه . همون مددسه که
ونٍ نوم ، راهنمائی شهید نجفی هسسا، من ، ۱۳۶۰ تا ۶۳ یا ۶۴ ،
اون مددسه ی وچونٍ همکار ورفق بیمه .
اَی خامه دگردم ، افتاب ـ
دربموئن ور ، بورم تا ختْتٍ
هراز نززیکی ،
همون ختْتٍ هرازکه ،
گل ب گل ، مینی بوس دنی بیبو، یا دٍرْ هاکردبو، اون مددسه ی جا ، تا اونجه پیاده شیمی.
چی جوری شیمی؟
دخون بخونا ، گپ وسخنٍ
جا.
اره ، دگردما ، دانشگاه شمالٍ برابر ، بورم جنگلٍ
دله ، همون دار داربن که،
جرمره جم کردما ، تش
کردمه، تا الوگ هیته بو ،
اتی خشک هٍمه ونٍ سر
اشتما ، دتا آجر ایندیما،
دتا اوندیم ، بعدا دتا نازگٍ
میله گرد وشونٍ سرْ ،
دیگرا، قب جوشٍ او ر،
میله گرد سر اشتمه تا
او جوش بییه.
اونا بعد ، دهاز ر گیتما،
اتی اونستتر ، بنا به
قدم بزوئنا ، رز رز بخونسسن.
همتی که دار داربنٍ خشگه
گلام ، مٍ لینگه بن ،
خش خش کردنه ، منی
آسوگ آسوگ ، شٍ اواز ر ،
پلله پلله لو وردمه.
اره ، همتی که این لحنٍ
امیری و، اون لحنٍ امیری،
اتتا شرقٍه اتتی غربٍه ،
سه تا این کشونا ،
دتا اون کشونه ،
حسین علمبازن
۱۵۳۶ تبری
۱۴۰۳ خورشیدی .
https://eitaa.com/soltan_mohammadreza
[ بر بال خاطرات ]
اتتا روز مارو وچه روخنه لو دینه ، ماره داشته رخت شورده . اتی اونستتر اتتا مردی هیمه بدوش د روخنه یور شییه . همین گدر اتی پائینتر ، اتتا جوون که
اون وچه ی عمو هم بییه،
شونه که روخنه یور بوره ،
هلا د سه تا شاب نشی ،
شونه اوی بن .
این وچه که مخبربییه ،
عمو برار زا گری ،
هی گنه: ننه ! عموجان بورده اوی بن ، عموجان بورده اوی بن.
هی وهی وهی تا اینکه
بدینه چنتا آدم وشون محلی ، اون پائین روخنه لو ، اتتا بمردم آدم ر ، در ورنه دیم خشکه .
ماره که چن سال جلوتر ،
همونجه گذر ،ون مردی
بورده و غرق بییه وبمرده
ات دتا آسد ( آهٍ سرد)
بکشییه و دیگرا ، رو به وچه بئوته : بدی ؟
گتی م پر چتی بمرده ،
تٍ پر خدابیامرزی هم ،
همونجه گذر بورده و بمرده .
تا بورده بئووه اینم
آخر وعاقبتٍ ،
وچه بئوته :
« بی وزون او بزوئن »
اره جان .
« بی گدار به آب نزنید»
با اندکی دخل وتصرف
# حسین علمباز نمار#
شروینه ماه ۱۵۳۶ تبری
دی ماه ۱۴۰۳خورشیدی
خوانش متن ☝️
#مهندسی فرهنگی قزقانچای
https://eitaa.com/soltan_mohammadreza
💠#سلیری
📚معرفی آداب و رسوم و سنتها
#فرهنگ_عامه
🎙خاطره بازی | #گویش_محلی | #منظومه
⚠️تمامی آثار [فیلم و صوت و نمایه و اسناد و نوشتار] منتشر شده در این صفحه تحت حمایت #نگارخانه_ادملا و یا #پژوهش_اِدمُلّاوَند | زیر مجموعه ی آوات قلمܐܡܝܕ صرفا فقط دارای #ارزش_پژوهشی هستند و ارزش قانونی دیگری ندارند.
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
📑#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand
📚#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
📚پژوهشگر اسناد خطی، تبارشناسی و فرهنگ عامه، شاعر و سخنران، مدیر پژوهش ادملاوند و آوات قلم