پنجشنبه دوم فروردین ۱۴۰۳ ساعت 11:24 توسط محسن داداش پور باکر و گروه پژوهشی📜 | 

🇮🇷#پژوهش_ادملاوند edmolavand@

#ماه_رمضان🌙

📜 آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در مازندران

▫️ بخش نخست
📝 گرداوری: علی رمضانی پاجی

▫️نکته: بسیاری از آداب و رسوم قدیمی مرتبط با ماه رمضان، هم‌اکنون نیز رایج هست و برخی از آئین‌ها، کم‌رنگ یا فراموش شده است.

#ماه_رمضان🌙
✍مازندرانی‌ها قبل از ماه رمضان، ابتدا خدمت روحانی یا ملا می‌رسیدند و سال مالی خود را پاک می‌کردند (بقول خودشان، شِه مال رِه پاک کاردِنِه) و خمس و زکات اگر بدهکار بودند را تسویه می‌کردند.

#ماه_رمضان🌙
📌غذای اصلی سفره ماه رمضان، فرنی بود. عسل و دِشو (شیره خرمالوی جنگلی) و سبزیجات
و نان محلی هم بود.

#ماه_رمضان🌙
📌دامداران در ماه رمضان، پنجی نمی‌گرفتند (در سایر ماه‌ها، شیر دام را هر پنج روز یک نفر از دیگر دامداران که شریک بودند جمع می‌کرد) و شیر را نفری نسم یا یک مَن به روزه داران می‌دادند تا ماست برای سحر و فرنی برای افطار درست کنند.

#ماه_رمضان🌙
📌نکته قابل توجه اینکه دامداران در این ماه خیلی کم پول شیر را می‌گرفتند و اعتقاد داشتند که مال‌شان، مال خداست. حتی قبل از ماه رمضان گوسفند می‌کشتند و به همسایگان می‌دادند و هم‌چنین بره‌ای را از کوچکی بنام مال خدا و سهم سادات می‌نامند و آن را «مال جدی» می‌گفتند.

#ماه_رمضان🌙
📌بعد از افطار در حسینیه یا مسجد جمع می‌شدند و مُلای مسجد محل به مدت سی شب روضه‌خوانی می‌کرد و «دعای افتتاح» را یک نفر خوش صدا می‌خواند.

#ماه_رمضان🌙
📌در این ایام به کارهای عام‌المنفعه نیز می‌پرداختند: انتخاب کدخدا و پاکار، میراب و میرشکار، قارق‌وون (قُرق بان)، حمبوم‌چی (مسئول حمام) و هیات امنا و متولی مسجد یا تکیه و ... را تا قبل از شب پانزدهم انتخاب می‌کردند.

#ماه_رمضان🌙
📌از نوزدهم ماه رمضان و هم‌زمان با ضربت خوردن حضرت علی (ع) تا بیست‌وهفتم،چند نفر با هم می‌شدند و در تکیه یا مسجد محل به مردم افطاری می‌دادند. دعوت همگانی بود و همه اهالی محل مهمان خدا بودند.

#ماه_رمضان🌙
📌عید فطر، اجتماع بزرگ مردم محله و روستا بر سر مزار بوده و هست. همه در این روز با انواع حلوا، سماورهای ذغالی و شیر برنج و ... بر مزار عزیزان خود جمع می‌شوند. حتی از نوروز هم بیشتر پذیرایی می‌کنند.

#ماه_رمضان🌙
📌زنان مازندرانی چند روز مانده به عید فطر، برنج‌ها (ترجیحا برنج گِرده) را خیس می‌دادند و آنها را در داخل هاونگ (جوزن) آرد می‌کردند تا آرد برنج و حلوا (دونه حِلوا) درست کنند. این کار را معمولا دست جمعی انجام می‌دادند. اگرچه برخی جوزن خانگی داشتند اما جوزن‌هایی بر سر محله یا خیابان‌ها نصب بود و چون وزن جوزن سنگین بود، مردها هم کمک می‌کردند.

📝ادامه دارد....

#قرارگاه_فرهنگی_سیده_میر_مریم
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
🌸‌اَلّلهُم عجِّل‌لِوَلیِّکَ الفَرَج‌َ‌🌸
🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄•
💥#پژوهش_ادملاوند
@edmolavand ﷽
#آوات_قلمܐܡܝܕ
📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ💚🇮🇷💚჻ᭂ

مشخصات
پژوهشگر محسن داداش پور باکر 📚پژوهشگر اسناد خطی، تبارشناسی و فرهنگ عامه، شاعر و سخنران، مدیر پژوهش ادملاوند و آوات قلم
📲دعوت به سخنرانی و حضور در جلسات
🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است.

http://kn7.ir افراد آنلاين: نفر

ابزار حدیث

تبدیل تاریخ

تقویم شمسی

وضعیت آب و هوا

اوقات شرعی


آرشیو کد مداحی دفاع مقدس loop="-1" >

B L O G F A . C O M