پژوهشگر محسن داداش پور باکر

🇮🇷#پژوهش_ادملاوند

🌺🎼🎧موسیقی پریچایی حال

#پریجا
#پراچی
#پریج

📣موسیقی رقص پریچایی حال ویژه ی مردمی است در منطقه ی شیخ موسی (دهی از دهستان بندپی بابل[پریجا]).

📌به نظر میرسد پیش از ارائه ی هر مطلبی درباره ی موسیقی ((پریچایی حال)) باید درباره ی مردم ((پراچی)) یا ((پرچی)) [زادگاه ایل پریجا] سخن گفته آید، زیرا این نام به گروهی از زبان های ایرانی اطلاق می شود که در افغانستان، هندوستان، چین و ترکستان رایج است.
👇
📌در واقع پراچی [و اُرموری نیز دارای ممیزهای متعدد خاص گویش های شمال غربی اند.》ارانسکی، زبان های ایرانی، برگردان: علی اشرف صادقی، ص ۱۶۴] از زبان های بجا مانده ی گروه های جنوب شرقی ایران است که با زبان اُرموری خویشاوندی نزدیک دارد.

📌دامنه ی گستردگی این زبان در انتهای غربی و جنوب افغانستان است.

📌به عبارت دیگر، پراچی در محدوده ای از دهکده های هندوکش در بخش شمالی کابل رواج دارد و به شدت تحت نفوذ زبان ((پشه ای)) است که از زبان های هندوایرانی است.
[ارتور، کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص ۲۴]
👇
📌کریستن سن بر آن است ((که گویش پراچی [پریجایی] و اُرموری آخرین بازمانده ی گویش های ایرانی است که پیش از مهاجرت افغانها به این سرزمین تکلم می شده است.
👇
📌...به هر ترتیب چه در سایه ی تمدن مشترک یا در اثر ستیزه های بی امان قومی در زمان باستان به ظاهر کوچ ((پرچی)) ها [پریجایی ها] به کرانه ی جنوبی دریای مازندران صورت گرفته است.
👇
📌نام پرچی ها بر روی چند دهکده از آبادی های مازندران از شرق به غرب چنین است:
📎پارچ در بهشهر
📎پرچی کلا در ساری
📎پرچی نک
📎پرچی کلا در قائمشهر
📎پرچی ها[پریجا] در بندپی بابل

●━━━━━──────
⇆ ◁ ㅤ❚❚ㅤㅤ▷ㅤ ↻
📌با این اشاره، موسیقی رقص [پریجایی حال] برجای مانده از ((پریچایی)) دارای ملودی هایی است که تم آن را منتسب به سرزمین افغانستان دانسته اند.
👇
📌طایفه ی ((پرجائی)) نیز از طوایف آن حدود است که اصالت آنها از قوم ((پریج)) یا ((پریجا)) هندوکش افغانستان بوده است.

✍محسن داداش پور باکر
👇
📚منبع:
۱/تاریخ مازندران باستان، طیار یزدان پناه لموکی، ۱۳۸۳
۲/ریشه های قومی قبایل سوادکوه، ابراهیم درویشی، ۱۳۸۹
۳/حسینعلی مداح، فرهنگ سازها
۴/تقی بینش، تاریخ مختصر موسیقی ایران
۵/دیاکونوف، تاریخ ماد، برگردان کریم کشاورز
۶/اوستا، جلیل دوست خواه
۷/ابونصر محمدابن محمدفارابی، موسیقی کبیر
۸/چیستا، رقیه بهزادی ۱۳۷۱
۹/آرتور، کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده
۱۰/منوچهرستوده، از آستارا تا استرآباد
۱۱/رابینو،مازندران و استراباد، برگردان غلامعلی وحید مازندرانی
۱۲/گاثاها، گزارش ابراهیم پورداوود
۱۳/ دیاکونوف، تاریخ ایران باستان، برگردان روحی ارباب
─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─
#پژوهش_تبارشناسی_اِدمُلّاوَند
@edmolavand ﷽
📎#کانال_تخصصی_در_ایتا
📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─