📝نوشته ای از آیت الله نورالله شاه آبادی در پایان دفتر خاطراتشان
@edmolavand
✍عزیزم چندی قبل به پیش بینی یکی از زنده دلان عمر مرا نود و پنج سال پیش بینی کرد.
اکنون که چند صباحی مانده است بدینوسیله از همه خداحافظی می کنم و همه را و فرزندانم را به خدا می سپارم و از پیشگاه حضرتش در خواست دارم که همواره رحمتش را بر شما ارزانی دارد.
و چنانچه در مرور زمان بی توجهی یا کم توجهی از من دیده شده پوزش می خواهم و از فرزندانم می خواهم جز به حضرتش امید نبندند و بندگی او را سبک نشمرند و هر چه می خواهند توفیق آن را از درگاهش درخواست کنند.
🔸نعمت بزرگ اسلام و ایمان را گرامی دارند و از سپاسگزاری از نعمتهای بیکرانش هرگز فراموش نکنند. و از توسل به مقام مقدس پیامبر بزرگ و اولیای گرامیش کوتاهی نورزند و مرا هم در این مرحله فراموش ننمایند، باشد که خداوند هستی و نعمت بخش جهان از من در گذرد و در سایه رحمتش در جمع مقربان درگاهش راه دهد. اینک آخرین نوشته ام را که روی سنگ مزارم نوشته شود برایتان می نگارم:
🔹بسمه تعالی
چو گیرم رخت زین دنیای فانی
روم سوی سرای جاودانی
پذیرایم خدای مهربان است
که لطف و مهر او بر ما عیانست
چو ما را دم ز دارایی نباشد
سخن را بذل پروایی نباشد
نباشد غم چو ما را نیست توشه
گدا را بوده رسم اینسان همیشه
امید ما به لطف حق تعالی است
وگرنه فقر ما هر جا هویداست
سیاهه دفتر از نیکی اثر نیست
مرا قلب سلیم و دیده تر نیست
بدرگاه کریمی چون نهم پای
ز بی چیزی ندارم هیچ پروای
به هرصورت چو مهمان کریمم
بسی زشت است با خود توشه گیرم
نوشا
۱۳۹۶/ ۱۱/ ۳
@edmolavand